Rusland Rusland: pleinen, paleizen en een portie kunst Ruim een jaar terug kwam hij in onze woonkamer terecht: een grappige globe met voor ’s avonds een lampje erin, zodat alle landen van de wereld goed zichtbaar zijn. Een cadeau van vrienden omdat zij dachten dat Bert niet altijd even goed wist waar hij was geweest of naar toe zou gaan op reis. Zo kon hij zijn topografie bijspijkeren, dus sinds die tijd staat het land in zicht waar we heen gaan. Dat land was nu zeer goed in beeld, want als je besluit het grootste land ter wereld te bezoeken dan heb je een flink stuk van de aardbol te pakken. Rusland trok ons niet echt aan, maar wel de stad Sint Petersburg met dat grote paleis vol kunst. Tegenwoordig vooral als stedentrip in combinatie met Moskou en omdat we ook wel eens op het Rode Plein wilden staan was de beslissing snel genomen. Twee steden in dat maar liefst 17.098.242 km² grote land, vroeger bekend als de Sovjet Unie en nu dus Rusland. Een flink hotel De Lufthansa brengt ons via een tussenlanding in Frankfurt naar Sint Petersburg en na een vlotte douaneafhandeling, niet verwacht na de uitgebreide visumprocedure vooraf in Nederland, konden we met de bus mee naar het hotel. Het is al donker en de straatverlichting is sober, dus we zien niet veel van de omgeving. We komen uit bij een flink hotel, naar wij later horen met meer dan 1000 kamers, het Pribaltiskaya Hotel oftewel een Park Inn zoals de verlichte letters bovenop de kolos melden. Gelegen aan de Finse Golf en inderdaad zien we de volgende ochtend de zee als we op weg zijn naar het ontbijt. En met 1000 kamers zien we ook de grootste ontbijtzaal ooit, die vooral bevolkt lijkt door Chinezen en Japanners. Paleis vol klatergoud en kunst De eerste excursie gaat naar de Hermitage, waar we worden rond geleid door de Russin die Nederlands heeft gestudeerd. Ze spreekt het goed, alleen met een monotoon stemgeluid, wat wij niet gewend zijn omdat we in ons enthousiasme vaak alle toonaarden aanslaan. De Hermitage is gelegen aan het ruime Paleisplein met in het midden de bijna 50 meter hoge Alexanderzuil. Via de overdadig versierde Jordaantrap gaan we naar de eerste verdieping. Wat een aankleding, zoveel goud en beelden, wat een uitstraling voor een entree. De gids neemt ons mee van de ene naar de andere zaal; ze zijn allemaal verschillend gedecoreerd en van kunst voorzien. Het is teveel om op te noemen, maar naast de zaal met de Rembrandt van Rijn collectie zien we ook andere Hollandse meesters zoals Ruysdaell, Vincent van Gogh en Jan Steen. Daarnaast is er werk van over de hele wereld en maken Picasso, Matisse, Renoir en Gauguin deel uit van de collectie. Enorme werken van Rubens, maar daar heb je ook wel een lijst voor nodig… anders passen die weelderige vrouwen er niet in. Verder naast schilderijen ook beelden, Michelangelo, en er is een zaal met voorwerpen uit Egypte, waaronder sarcofagen en een mummie.  Het is teveel om op te noemen, we kijken ons ogen uit en maken foto’s. Dat mag in de meeste zalen, niet altijd met flits, maar je kunt het één en ander vastleggen. We brengen een groot deel van de dag door in de Hermitage en komen tot de conclusie dat het een enorme indruk heeft gemaakt. Van te voren lees je erover en je probeert je er iets bij voor te stellen, maar de ‘waarheid’ is dat het je overweldigt. Dit is groots van formaat, uitstraling, decoratie en kunst. Humphrey Bogart restaurant In de namiddag slenteren we door de stad, doen een drankje in een Engelse Pub en gaan op zoek naar een plek om te eten. We hebben een Marco Polo gidsje bij ons en zijn vlakbij een restaurant genaamd Bogart’s waarover gemeld staat dat het eten redelijk is en er een aangename sfeer heerst. Het boekje drukt zich simpel uit, want we vinden een geweldige plek die zijn naam te danken heeft aan Humphrey Bogart, de legendarische filmacteur uit de vorige eeuw. Er is ooit een groot krantenartikel over hem verschenen en met deze krant zijn een groot deel van de wanden in het restaurant beplakt! Verder Bogart op posters en in fotolijstjes. Levensgrote Oscar beelden Middenin de zaak een filmscherm geflankeerd door twee grote Oscar beelden. Niet zolang terug zagen wij nog de film Casablanca en het is wel heel toevallig dat ik als filmrecensent in een gelegenheid zoals dit terecht kom! De vriendelijke serveerster spreekt enigszins engels, dit maken we meer mee in Rusland, maar ze doet erg haar best. Omdat we het leuk vinden dat we dit tentje hebben gevonden laten we de Marco Polo gids zien en ze blijken er niet van op de hoogte dat ze erin staan.   We eten er erg lekker en zijn voor drinken en een voorgerecht, hoofdgerecht, kaasplankje, Irish Coffee (Bert) en Rum Coffee (Jo) ongeveer negentig Euro kwijt. Dat is werkelijk een koopje voor deze kwaliteit in een stad die in de Top Tien van duurste steden ter wereld staat. Dus… aanrader, als je ooit van plan bent Sint Petersburg te bezoeken. Bezienswaardigheden in de stad Een dag later staat er een stadsrondrit langs de bezienswaardigheden op het programma. Niet gek om dit georganiseerd met een bus te doen, want een aantal dingen liggen uit elkaar en dat kost veel tijd met openbaar vervoer. Daarbij ook veel uitleg, heel veel uitleg. Marina, de Russische gids, praat (nog  steeds monotoon) aan één stuk door over alles wat we tegenkomen, inclusief de hele vaderlandse geschiedenis. Ze goochelt met jaargetallen en gebeurtenissen dat een lieve lust is en één ding valt mij hierbij op: het is alles Peter de Grote wat de klok slaat! We komen langs sfinxen beelden aan het water, torentjes met Nautische elementen, een winkel met gratis koffie en toevallig ook veel spuuglelijke souvenirs en gaan dan naar de Petrus en Paulus vesting. Gelegen op een klein eiland in stervorm, net zoiets als Naarden, en van hieruit is ooit de groei van Sint Petersburg begonnen. In de bijbehorende kerk liggen alle grote  tsaren van Rusland begraven.   Rondzwerven Na de lunch gaan we zelf ons gang in het gebied nabij de Hermitage en besluiten Bert en ik de Izaäk Kathedraal te bezoeken. Een imposant bouwwerk vol goud, marmer, edelstenen en ander duur spul. Bouwtechnisch een hoogstandje en natuurlijk gaan wij ook enthousiast naar boven. De colonnade is 43 meter hoog, dus ruim 200 traptreden via een wenteltrap, maar dan heb je ook een magnifiek uitzicht over de stad. Jammer voor de foto’s dat het grijs weer is en wat miezert. Vervolgens dolen we door de stad, langs grachtjes en over bruggetjes want Peter de Grote liet de stad naar Amsterdams model bouwen. We komen langs de Russisch Orthodoxe kerk met zijn kleurrijke hoedjes. Er tegenover zijn bruggen met hetzelfde fenomeen wat we laatst ook in Vilnius zagen: hangsloten van geliefden aan de brug. Dit is werkelijk een trend die over de hele wereld gaat. Peterhof: Versailles van Rusland De laatste dag in Sint Petersburg gaan we de stad uit naar ‘het Versailles van Rusland’ en dat heet hier Peterhof. Een prachtig zomerverblijf met paleizen, tuinen, beelden, waterpartijen met fonteinen. Gebouwd in de periode van 1714 tot 1723 en toen geliefd bij de tsaar en zijn familie. Nu vooral bij de toeristen, er komen er dik 4 miljoen per jaar, gelukkig meest in de zomermaanden dus we hebben alle rust om rond te kijken en te wandelen in de tuin die getooid is in herfsttinten. Kleine laantjes, grappige prieeltjes, een druk rond hollend eekhoorntje en een mooie plek om foto’s te maken. Dat bedenken de bruidsparen ook, we zien er verschillende rondhollen voor hun trouwboek. Nachttrein naar Moskou Die avond vertrekken we om precies 00.20 uur met de nachttrein naar Moskou. We delen een coupé met een ander stel, daarin vier iets te smalle bedden en een tafeltje waar de ontbijtboxen al op klaar staan. Via de uitschuiftreden weet ik met klim en klauterwerk het bovenste bed te bereiken en dommel de nacht door tot ik wakker schrik rond acht uur. Ontbijtje, deootje, tandenpoets, lenzen in en dan lopen we precies om 09.00 uur het station van Moskou binnen… de zon schijnt en het is 20 graden! Een kerkhof vol beroemdheden Er is weer een gids en omdat we pas na 14.00 uur in  het hotel kunnen gaan we eerst wat bezienswaardigheden bekijken. Op onze nuchtere maag beginnen we met een begraafplaats! Het is de Novodevitsji-begraafplaats,  een plek waar veel beroemde Russen hun laatste rustplaats hebben gevonden. De meeste graven zijn groots met enorme beelden erop, waarbij de overledene is afgebeeld. We zien o.a. vliegtuigbouwer Toepolev, de schrijver Tsjechov, Raisa Gorbatsjov en ook een enorm kunstwerk waar Jeltsin onder schijnt te liggen. Het is een groot kunstwerk in de kleuren bruin, blauw en wit en neemt wel 25 vierkante meters in beslag, maar ja… het was ook een enorme vierkante vent! Na het kerkhof volgt een stop bij een nonnenklooster wat mijn man de opmerking ontlokt dat ‘het nog geen 11.00 uur in de ochtend is en hij nu al een kerkhof en nonnenklooster voor zijn kiezen heeft’… Rode Plein, Kremlin en de Metro De overige dagen zien we in Moskou de plekken in het echt die we uit het journaal kennen: het Rode Plein en het Kremlin. Ik had mij er nooit zo in verdiept en was dus altijd in de veronderstelling dat het Kremlin één groot (regering)gebouw achter een muur zou zijn, maar het is anders. Achter die hoge muren bevinden zich gebouwen, kerken, pleintjes en zelfs een plantsoen. De kathedralen bevatten muurschilderingen en fresco’s van onschatbare waarde, maar ik vind ze niet mooi en ben nog steeds vol van de Hermitage en Peterhof en dan is zo’n kerk niet echt boeiend genoeg. Wel boeiend in de stad Moskou is de ondergrondse, de Metro. Niet zozeer de voertuigen zelf, maar wel de metrostations, die heel verschillend maar meestal prachtig gedecoreerd zijn. Met de Metro is al in de vorige eeuw in de jaren ’30 begonnen, dus het is een heel oud netwerk. En nog steeds hier en daar voorzien van oude elementen, zoals plafonnières en kroonluchters van jaren her, echt heel speciaal. Wisseling van de wacht Buiten de muur van het Kremlin zagen we de wisseling van de wacht en daarbij kregen we het idee in een flashback te zitten. Exact hetzelfde plaatje met drie benenzwaaiende militairen die ‘presenteer geweer’ doen, de wacht wisselen en weer weg marcheren; we zagen het in Cuba bij het graf van Marti. Het ging daar op precies dezelfde wijze, alleen dan met bombastische muziek erbij, hier doen ze het zonder muzikale ondersteuning... wel bijzonder. Zo mooi als het bij aankomst was, zo snel sloeg het weer om en werd het erg fris en viel er steeds meer vocht uit de lucht. We zwierven door de stad, bezochten onder andere het Historisch museum, gelegen aan het Rode Plein en zochten naar cafeetjes die er niet veel zijn. In Moskou viel het ons op dat er erg veel straten met dure merken waren, alle grote designers van de hele wereld er zitten, de dames op enorm hoge hakken lopen te wiebelen en er heel veel grote bolide’s in het rond rijden... maar een gezellig knijpie is er amper te vinden. We aten er wel goed en soms ook wel apart, zoals het donkerbruin gefrituurde brood dat we met knoflookteentjes zelf moesten insmeren om knoflookbrood te krijgen! Over ‘Selfservice’ gesproken... Sergiev Posad in de Gouden Ring De laatste dag maakten we nog een excursie naar het ‘Russische Vaticaan’ en dat is het klooster complex gelegen in de stad Sergiev Posad, 70 kilometer van Rusland vandaan. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco, maar ziet er weinig stralend uit in de onophoudelijke regenbui die nu omlaag komt. Als we bij de rondleiding in de laatste kerk arriveren, waar de botten en beenderen van de stichter begraven liggen krijg ik visioenen van spare ribs en trek in een lunch. Hoogtepunt van de dag wordt dan ook het restaurant om de hoek met een uitstekende wijn en een heerlijke lunch. Het is de laatste dag van een week Rusland, waar we erg van genoten hebben en waarbij vooral Sint Petersburg een onuitwisbare indruk op ons heeft gemaakt.